Het betrekken van de burgers bij het beleid van de gemeente, het lijkt zo positief en vanzelfsprekend. Toch zorgt deze burgerparticipatie voor de nodige problemen bij het uitvoeren van de plannen van de gemeente Terneuzen. Zo lopen projecten grote vertraging op door dwarsliggende bewoners: “In sommige gevallen is het een illusie dat je 100 procent draagvlak gaat hebben”, aldus wethouder Frank van Hulle.
"Participatie is geen vetorecht" - Wethouder Frank van Hulle
Met de komst van de Omgevingswet hebben gemeenten in Nederland een participatieplicht. Tegenstanders van bepaalde plannen in een gemeente weten deze plicht goed te gebruiken door zich duidelijk te laten horen. Als zij dan ook nog eens een aantal raadsleden achter zich weten te scharen, valt er bijna geen beleid meer te voeren. Wethouder Frank van Hulle loopt hier regelmatig tegenaan: “Participatie is geen vetorecht, maar dat wordt door sommige inwoners helaas wel zo uitgelegd. Vervolgens zijn er fracties in de raad die dan zeggen dat er niet goed is geparticipeerd. Maar dan kun je participeren wat je wilt.”
Emoties
De komst van een wooncomplex voor arbeidsmigranten in Zandstraat is hier een goed voorbeeld van. Dit is inmiddels een strijd geworden tussen bewoners en de gemeente die haast niet meer op te lossen is: “Op inhoud kunnen we het gesprek niet meer voeren. Emoties hebben de overhand gekregen”, aldus Van Hulle. “De bewoners zeggen dat ze zich niet gehoord voelen en alles wordt op slechte participatie gegooid.” Hierin weten de inwoners van Zandstraat zich gesteund door de gemeenteraad van Terneuzen. “Dan krijg je vanuit de raad ook het verwijt dat er niet naar de omgeving wordt geluisterd.”
Door: Johnny Willeboordse - Omroep ZVL
Bron: Gemeente.nu