Lotgenotenbijeenkomst: "Erover praten helpt echt"

De Prostaatkankerstichting organiseert elk kwartaal een lotgenotenbijeenkomst in het Rivierenhuis in Terneuzen. “Zo kan je elkaar tot steun zijn”, vertelt Hans Poot. Als vertegenwoordiger van de stichting ervaart hij het belang van dergelijke bijeenkomsten: “Er zijn een hoop mannen, en partners, die toch een keer willen praten met iemand die hetzelfde meemaakt.”

Terwijl buiten de temperatuur tot onder het vriespunt daalt, verzamelen vier mannen zich in een zaaltje van het Rivierenhuis in Terneuzen. Deze locatie bevindt zich tegenover een schoolplein. De sfeer die er hangt bij de zorgeloos spelende kinderen en de vier heren is op het eerste oog niet heel verschillend. Toch kan het contrast haast niet groter zijn. In het Rivierenhuis staat vandaag de lotgenotenbijeenkomst van de Prostaatkankerstichting op het programma. Een serieus onderwerp, met een positief gevoel: “Er zijn mensen die baat hebben bij het doen van hun verhaal”, vertelt Hans Poot. “Als dat verhaal ook nog eens wordt herkend door andere mensen, dan geeft dat een heel positief gevoel.”     

"Waarom ik?" - Gert van Beek

Diagnose
De 72-jarige Poot is ervaringsdeskundige op het gebied van prostaatkanker. Hij kreeg 10 jaar geleden de diagnose te horen. “Mijn vrouw zat huilend naast me, maar ik zei direct tegen de uroloog dat ik beter zou worden.” Ondanks deze positieve instelling, duurde het even voordat hij erover wilde praten: “Na twee jaar voelde ik de behoefte om met lotgenoten te praten.” Inmiddels heeft Poot een voortrekkersrol. Toen de vertegenwoordiger van lotgenotenbijeenkomsten in Zeeland stopte, heeft hij een stap naar voren gezet: “Toen was er niemand meer. Omdat ik er zelf veel aan heb gehad, wilde ik ervoor zorgen dat het door kon gaan. Zodoende ben ik vrijwilliger geworden bij de stichting.”

Woede
Gert van Beek is ook vrijwilliger van de stichting en is na een lange en moeizame periode ‘schoon’ verklaard: “Het heeft 11 jaar geduurd”, vertelt Van Beek. Hij vindt het belangrijk om zijn ervaringen te delen: “Ik ben 39 keer bestraald en heb daar behoorlijk wat naweeën van gehad. Als je dat soort dingen meemaakt, dan lijkt het alsof je de enige bent en dat kan voor veel woede zorgen.” Lotgenotenbijeenkomsten kunnen daar een mogelijke oplossing voor zijn.

Door: Johnny Willeboordse - GO-RTV